Opryszczka narządów płciowych – Herpes simplex typu 2

Wirus Herpes Simplex typu 2 jest odpowiedzialny za powstawanie jednej z najczęściej występujących chorób wenerycznych, jaką jest opryszczka narządów płciowych. Wirus opryszczki HSV-2 różni się od wywołującego opryszczkę występującą w okolicy ust HSV-1, chociaż na skutek kontaktu oralno-genitalnego istnieje możliwość zarażenia się wirusem HSV-1 w okolicy narządów płciowych.

Opryszczka narządów płciowych – objawy

Opryszczka narządów płciowych objawia się występowaniem w okolicy genitaliów pęcherzyków, małych, bolesnych i swędzących. Zakażeniu towarzyszą nieprzyjemne upławy, oraz świąd w okolicach krocza. Niekiedy objawom tym towarzyszy podniesiona temperatura i bóle w mięśniach. Jeśli istnieje podejrzenie, że zaatakował nas wirus opryszczki, należy niezwłocznie udać się do lekarza, aby rozpoznał chorobę i ustalił leczenie.

Opryszczka narządów płciowych – leczenie

Najpopularniejszym sposobem leczenia opryszczki płciowej jest stosowanie maści cynkowych o działaniu wysuszającym, a także acyklowir, hamujący namnażanie się wirusa. Dzięki zawartym flawonoidom, dobrym sposobem na zwalczenie Herpes Simplex jest również kit pszczeli, stosowany zewnętrznie.

Wirus opryszczki

HSV-2 roznoszony jest drogą płciową. Dla zapobiegania skutkom wywoływanym przez wirus opryszczki płciowej, należy zachować ostrożność przy przypadkowych kontaktach seksualnych i unikanie kontaktów z osobami o widocznych objawach opryszczki. Ponieważ często nosicielstwo wirusa nie daje żadnych objawów, należy stosować profilaktykę zakażeń: stosować prezerwatywy i lubrykanty dla zapobiegania mikrouszkodzeniom i wnikaniu wirusów przez błonę śluzową.

Jeśli zakażeniu wirusem uległa kobieta ciężarna, może on stanowić zagrożenie dla nienarodzonego dziecka: przy porodzie istnieje ryzyko zakażenia noworodka, którego system immunologiczny nie jest jeszcze w pełni rozwinięty i nie jest w stanie obronić się przed HCV. U dziecka wirus może zaatakować organy wewnętrzne, dlatego wykrycie obecności wirusa w organizmie matki stanowi przesłankę do porodu za pomocą cesarskiego cięcia.