Gronkowce (Staphylococcus), gram-dodatnie bakterie występujące w charakterystycznych gronowych skupiskach, odpowiedzialne są za rozwój wielu infekcji. Dzieje się tak ze względu na wytwarzane przez nie enzymy i toksyny, wywołujące objawy chorobowe. Pośród gronkowców można wymienić przeszło 30 gatunków, z których kilka jest szczególnie dobrze znanych współczesnej medycynie.
Najwięcej schorzeń wywołuje gronkowiec złocisty. Jest odpowiedzialny za ropne zakażenia, bolesne zapalenia zatok, czyraki i powikłania w postaci zakażeń pooperacyjnych. Gronkowiec jest również przyczyną zatruć pokarmowych, kiedy wraz z zakażoną żywnością przenika do organizmu człowieka. Chociaż zakres niekorzystnego działania na organizm ludzki jest duży, szacuje się że ponad połowa populacji jest bezobjawowym nosicielem gronkowca złocistego, skolonizowanego w jamie nosowej. Do zakażenia dochodzi w sytuacji, kiedy zwiększa się przepuszczalność błon komórkowych spowodowana spadkiem odporności organizmu. Dla powstrzymania infekcji wywoływanych przez gronkowce zażywa się antybiotyki, jednak nie zawsze stwierdzenie obecności gronkowca w wymazach jest wskazaniem do kuracji antybiotykowej. Zbyt intensywnie stosowanie antybiotyku może spowodować wyjałowienie organizmu, a co za tym idzie spadek ogólnej odporności.
U kobiet po kuracji antybiotykowej dochodzi do namnażania się bakterii i grzybów w pochwie, pozbawionej naturalnej, kwaśnej ochrony. Sprzyja to ponownemu zakażeniu gronkowcem: zarodniki grzyba candidia stanowią bowiem doskonałą barierę ochronną dla bakterii gronkowca. Po zabiciu wrażliwych na antybiotyki szczepów gronkowca a bez zastosowania odpowiednich leków osłonowych istnieje ryzyko, że gronkowce zostaną zastąpione szczepami odporniejszymi, silnie chorobotwórczymi.
Podstawowym sposobem zapobiegania rozwojowi gronkowców jest dbałość o utrzymanie naturalnej odporności organizmu przez cały rok, a także zachowanie właściwej higieny na wszystkich płaszczyznach życia. W miarę możliwości nie należy nadużywać stosowania antybiotyków, a jeśli kuracja antybiotykowa okaże się niezbędna, stosować równolegle bezpieczne leki osłonowe i odbudowujące zniszczoną florę bakteryjną.